odruch

odruch
сущ.
• рефлекс
* * *
♂, Р. \odruchu 1. рефлекс;

\odruch bezwarunkowy, warunkowy безусловный, условный рефлекс;

2. порыв;

panować nad swymi \odruchami владеть собой

* * *
м, Р odruchu
1) рефле́кс

odruch bezwarunkowy, warunkowy — безусло́вный, усло́вный рефле́кс

2) поры́в

panować nad swymi odruchami — владе́ть собо́й


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "odruch" в других словарях:

  • odruch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} reakcja organizmu na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne, przebiegająca za pośrednictwem układu nerwowego {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odruch — m III, D. u; lm M. y 1. psych. «reakcja organizmu na bodźce środowiska zewnętrznego i wewnętrznego zachodząca za pośrednictwem układu nerwowego» ∆ Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona, zachodząca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich… …   Słownik języka polskiego

  • odruch bezwarunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} odruch, którego zasada działania jest utrwalona genetycznie, wrodzona (bodziec powoduje automatyczną, niewyuczoną reakcję, np. zwężanie się źrenicy pod wpływem światła) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odruch warunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} odruch, którego zasada działania nie jest wrodzona, lecz wyuczona (bodziec powoduje określoną wyuczoną reakcję) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kolanowy — przym. od kolano (zwykle w zn. 1, 3, 4) a) w zn. 1: Kości kolanowe. ∆ Staw kolanowy «ruchome połączenie kości udowej z kością piszczelową, osłonięte od przodu rzepką» ∆ Odruch kolanowy «fizjologiczny odruch u człowieka, polegający na gwałtownym… …   Słownik języka polskiego

  • Рассказы о пилоте Пирксе — Opowieści o pilocie Pirxie Жанр: Научная фантастика Автор: Станислав Лем Язык оригинала: Польский Публикация …   Википедия

  • Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 …   Википедия

  • potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… …   Słownik frazeologiczny

  • bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… …   Słownik języka polskiego

  • momentalny — «szybki, błyskawiczny; natychmiastowy» Momentalna odpowiedź. Momentalny odruch, skutek. ∆ jęz. Czasowniki momentalne «czasowniki dokonane oznaczające czynność chwilową, dokonującą się w jednym momencie, np. kichnąć, mrugnąć, stuknąć, trzasnąć» …   Słownik języka polskiego

  • nierozmyślny — «mimowolny, przypadkowy, nie zamierzony, nieumyślny» Nierozmyślny czyn, odruch, postępek. Nierozmyślne zabójstwo, działanie …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»